Monday, November 01, 2010

Jubileum Blues Lee

15 jaar, het is weinige bands gegund in ons kleine Belgenland doch Blues Lee slaagt erin dit te verwezenlijken. En als je ziet met welk een enthousiasme ze dit jubileum en hun nieuwste CD “Indeed” voorstellen dan durf ik gerust te stellen dat ze er nog eens 15 jaar gaan bijdoen.
Natuurlijk kregen we heel wat werk van deze nieuwe cd te horen maar Blues Lee zou Blues Lee niet zijn als ze er niet wat extra’s zouden aan breien, daarover later meer.
Al voor aanvang passeerde ik even langs de cd-stand om het nieuwe geesteskind blindelings aan te schaffen en ik kan iedereen aanraden dit ook te doen.
De zaal dan, die zat barstensvol en JB (Biesmans) loog niet toen hij het fier aankondigde, “The Place is sold out”. En dan vlogen ze erin met het lekkere uptempo nummer ‘Love engineer’ en meteen was de toon gezet voor een dik anderhalf uur real handcrafted originals zoals ze zelf schrijven. Er werd even achterom gekeken naar hun legendarische optreden op de Caraïben en de songs Caribian Duck zal ervoor zorgen dat de herinnering blijft bestaan. Even spookte de naam Santana door mijn hoofd tijdens de knappe solo van Karel Phlix maar dat was maar een momentopname.
JB hanteerde de sax naar believen en ik moet eerlijk zeggen dat hij keer op keer blijft verrassen met dat koper instrument. Vocaal kan hij zeker ook zijn mannetje staan maar toch hoorde ik links en rechts stemmen die het meer hadden voor het vroegere werk met Ben Lamb. En die Ben Lamb mocht natuurlijk niet ontbreken, halverwege mocht hij samen met nog 3 leden van het eerste uur 3 songs komen brengen. En geloof me, directeur of niet, hij is zingen en bluesharp spelen nog niet verleert.
Even zag je in de zaal mensen een beetje nostalgisch worden en terug denken aan vervlogen tijden. Maar al snel kreeg de huidige bezetting weer grip op de voltallige zaal. Wat wil je ook met songs van zowel de 2de Cd Home als van hun nieuwste Indeed. Songs die mij al vanaf de eerste keer zijn bijgebleven zijn o.a. de opener van de cd “Love Engineer” en “Lil’ Demon”. Neen, ik durf het gerust nog eens vermelden, Blues Lee is Limburgs trots en niet alleen in bange dagen. Hun variëteit, hun uitstraling, hun enthousiasme en vooral ook hun kwaliteit blijven in elke song boven drijven. En het zijn net deze ingrediënten die ervoor zorgen dat deze band is wat ze is, een instituut maar vooral een hechte bende goede bluesvrienden.
Met hun nieuwe cd zijn ze, volgens mij, weer op weg om een hele tijd de podia in de Benelux en ver daar buiten onveilig te maken.
Mocht het binnenkort toch tot verkiezingen komen en Blues Lee stelt zich kandidaat, dan hebben ze mijn stem alvast.
How how ………

Meer foto's : Lady Blue
Blueswalker