Als 2de artiest op dag 2 had de organisatie gekozen voor een legende in Leuven en omstreken, niemand minder dan Big Bill. Onder het motto “een vleugje nostalgie mag er wel zijn zeker”. Voor wie het Leuvens niet meester is, zoals ondergetekende, is het soms wat moeilijk om de teksten te verstaan maar ze gaan wel allemaal over het leven des mans, in de straat of op café.
Maar Bill bracht ook enkele songs van zijn favorieten zoals “Rollin’ Man” (Peter Green) en “Call Me The Breeze” (JJ Cale). Ook al is hij de 60 al voorbij, toch speelt hij nog altijd vol overgave, zij het soms een beetje in slow motion. Maar het publiek kon het nog altijd bekoren en ook wij moesten toegeven dat het allemaal nog zeker te doen was. Als hij dan de song over hesp en kaas nog als vette troep eruit gooit kan het niet meer stuk. Nostalgie of nie, we mogen er trots op zijn, zeker weten!
Het volgende was mijns inziens niet echt een goede keuze, Cashman zal zeker zorgen voor vonken in een kleine donkere kroeg maar op een festivalpodium zo hoog boven het publiek?
En dan ook nog de drummer op het drumpodium i.p.v. op zelfde hoogte deed er zeker geen goed aan. Hun muziek brachten beide heren, afkomstig van Tennessee, vol overgave en enthousiasme. Het was dan ook hun eerste keer op een Europees podium en dat doet je toch iets mag in veronderstellen. Cashman zijn Ray Cashman (gitaren en zang) en Grant A. Brown (drums en bluesharp). Het viel me ook op dat drummer Grant een geboren talent was wat betrof een publiek entertainen en op gang trekken. Nadien liepen de heren nog een lange tijd rond op het plein en genoten van de andere bands en hun CD verkoop.
Iemand die de laatste 2 jaar zowat elk podium heeft plat gespeeld is Lightnin’ Guy en ik was al enkele dag voordien aan het bedenken wat ik nog zou kunnen schrijven over zijn show. Allemaal denkwerk voor niets want hij bracht afgelopen zaterdag iets totaal anders dan wat hij met de Mighty Gators brengt. Ditmaal bracht hij een ode aan Hounddog Taylor, één van zijn grootste inspiratiebronnen tot heden. En ik moet zeggen dat de manier waarop Guy en zijn 2 mede kompanen Bart Demulder en Erik Heirman deze ode brachten zeker en vast geslaagd was. Persoonlijk kan mij dit meer bekoren dan hetgeen hij brengt met de Gators maar smaken verschillen natuurlijk. Guy vertelt, speelt en bespeelt met zoveel begeestering en enthousiasme dat het voltallige publiek niet anders kan dan meegenieten van hetgeen ze zien en horen. Je word gewoonweg meegezogen door de wervelwind die Lightnin’ Guy veroorzaakt op het podium. Er komt binnenkort een live CD en DVD uit en ik kan alleen maar iedereen aanraden van deze te kopen!
Nieuw vuurwerk uit Engeland blijkt de band Saint Jude, met frontvrouw Lynne Jackaman, te zijn. Heftig en vurig is het inderdaad en met momenten zelfs iets meer Led Zeppelin maar daarom niet minder. Alleen mag het, wat mij betreft, allemaal enkele DB stiller. Ze brachten veel werk uit hun laatste album Diary Of A Soul Friend inclusief de titeltrack. En elke song werd als een vuurpijl afgeschoten op het publiek met flitsende gitaarsolo’s en af en toe wat mooie keyboardsolo’s. De zangeres deed dan met momenten denken aan Janis Joplin toch vond ik haar stem nog niet volwassen en doorzopen genoeg om mij echt te overtuigen. Maar wie weet wat de toekomst zal brengen……
Garland Jeffreys werd gekozen om dag 2 af te sluiten en meteen ook stond het plein overvol en was het met momenten moeilijk om door te wurmen. Het merendeel kende hem natuurlijk van zijn wereldhits “Hail Hail Rock ’n Roll” en “Matador” maar de man heeft meer pluimen op zijn hoed en dat kwam hij hier nog maar eens bewijzen. Hij bracht, net als enkele jaren terug op BRBF te Peer, een mix van blues, rock, Reggae en soul. Toch viel het met op dat velen in het publiek eerder waren gekomen vanwege het terrasjesweer en om gezellig met vrienden en bekenden te keuvelen. Maar wat maakt het uit, het was een gezellige bende,zowel op als voor het podium en niemand die zich stoorde aan de ander. En dat is zoals blues hoort te zijn, zij aan zij en verdraagzaam tegenover elkander.
