Na onze laatste werkdag van de week trokken we wat moe maar vol enthousiasme richting Wespelaar voor dag 1 van Swing Wespelaar. Toen we daar aangekomen uit de wagen stapte hoorden we een stevige versie van “Summertime Blues” in de verte door de luidsprekers knallen. Dit was heavy en vet maar je kon ook nog het bluesgevoel erin terug horen en dit alles werd gebracht door 3 jonge gasten uit de streek. Toen we het plein opliepen Speelden ze net hun laatste noten maar gelukkig, na een te brave “willen jullie meer?” van zanger gitarist Daan De Vries, mochten ze nog een keer uitrukken. En dit deden ze met een ruige song waarvan de titel me ontgaan is. Maar met die “Summertime Blues” en de bisser kreeg ik een fijn gevoel bij deze jonge band. Ze beheersen alle 3 hun instrument en halen er serieus wat muziek uit. En ze zijn zelfs niet verlegen om een jammeke te doen dat zeker en vast in de smaak viel bij het publiek. Om in de gaten te houden die The Devilles !
Als 2de band van dag één had de organisatie gekozen voor de Band Bradley’s Circus afkomstig uit Nederland. Schaam en schande voor mij want ik had de band tot nog toe maar 1 keer héél kort aan het werk mogen zien tijdens Duvel Blues festival 2010. Toen al bezorgden ze me met momenten kippenvel en dat was nu niet anders. Ze vlogen er meteen in en Mattanja wist meteen de juiste stemming erin te brengen. Ze vertelde ons voluit over hun trip naar Amerika en de opnames van hun 2de CD Bang Bang Wa Wee’s. Zo liet ze ons ook weten dat de op de song “Wasteland” een unieke Lucille van BB King bespeelde. En de song zelf was een knappe slowblues voorzien van mooie vokalen en prachtige tonen op de bluesharp. Maar ze brachten niet enkel songs van hun nieuwe en oudere CD, ze bestookten ons ook met mooie klassiekers als “Wang Dang Doodle” en “Need All Your Love” van Magic Sam. In die laatste song Antwoordde Andre knap met gitaarriffs op het zang van Mattanja om daarna helemaal lost te gaan in een knappe gitaarsolo. En alsof dat nog niet genoeg is tonen ze ons nog even dat ook bassist Joris over een paar prima stembanden beschikt en dat Mattanja ook de contrabas kan bespelen. Ik ga in herhaling vallen maar hier staat, volgens mij dan, één van Nederlands beste bands op het podium. En dat ik die mening niet alleen hoef te delen kon je merken aan een plein dat goed vol stond en meeging met elke aanstekelijke song. 3ghosttrain 665 werd dan weer gezongen door gitarist Andre. Dit concert was voor mij en vele anderen veel te vroeg voorbij en de dames en heren van Brandley’s Circus dachten er net zo over.
Maar er kwamen ook nog de legendarische Animals & Friends en zij zorgden ervoor dat het plein overvol en alert bleef dakzij hun gekende klassiekers. Ze volgen er meteen in met één van hun allereerste songs ooit geschreven nml. “Baby Let Me Take You Home” waarna bassist/zanger Pete Barton even tijd neemt om de legendes aan jullie voor te stellen. De oprichter en oudste lid is drummer John Steel maar hij mept er nog even hard op als een kleine 50 jaar geleden. Als ode aan overleden bandleden Dave Rowberry en Chas Chandler brachten ze het nummer “It’s My Life” waarin Mickey Gallagher een knappe keyboerdsolo uit zijn mouw schudde. Maar dat ze ook andere oude klassiekers kennen bewezen ze dan weer met het Screamin’ Jay Hawkins nummer “I Put A Spell OnYou”. En hier mocht natuurlijk gitarist John Williamson even serieus van leer trekken waarop het publiek nog meer in extase geraakte. Een knappe keyboardintro bracht ons dan weer bij de song “Don’t Let Me BE Misunderstood” dat vele jongeren enkel kennen van wijlen Gary Moore of Joe Cocker. Bassist Pete kreeg zonder moeite het hele plein zover dat ze het refrein deels meezongen. Wij zagen en hoorden dat het met deze band nog altijd weet hoe een feestje te bouwen en een festivaldag af te sluiten. Voor ons zat dag 1 erop en onderweg naar de wagen hoorden we nog de fijne klanken van het John Lee Hooker nummer “Walk That Walk”.
Foto’s : L B
Blueswalker
