Omstreeks 22h was het dan tijd voor een 2de kennismaking met The Bluescaravan editie 2008, zij het dit keer niet met Candye Kane ( wegens herstellende van kanker ) is de gelederen maar wel de uit Canada afkomstige Shakura S’ Aide. Een dame waarvan we zeker nog veel gaan horen in de toekomst,geloof me maar. Net zoals tijdens de Bluesnight in Zingem kwamen de 3 leading ladies eerst weer even samen op het podium tijdens een eerste song om daarna één voor één hun ding te doen. Dani Wilde is sinds het optreden in Zingem met rasse schreden gegroeid, zowel haar machtige stem, die volgens mij nog machtiger is geworden, als haar zelfzekerheid op het podium konden me weer meer dan bekoren. Alweer kreeg ze het voor mekaar om mij maar ook vele anderen met mij enkele kippenvelmomenten te bezorgen. Na Dani Wilde mochten we voor het eerst op Belgische bodem kennis maken met Shakura S’Aide en jongens en meisjes, wat een kennismaking, wat een dame en wat een stem. Al van bij de eerste noten was het duidelijk, deze dame weet hoe haar stem te benutten en ook hoe een voltallig publiek te bespelen. Ze is van vele markten thuis en in de korte tijd die ze kreeg om haar ding te doen heeft ze dat ook eens eventjes laten horen. We kregen uptempo songs maar ook funky soul en even tijd om haar gevoelige kant te ontdekken alvorens ze een groot deel van het publiek volkomen verslagen achter liet. Deborah Coleman ging het moeilijk krijgen dacht ik bij mezelf maar neen hoor, ook voor haar gitaarspel doordrenkt van Jimi Hendrix was er een dankbaar publiek aanwezig. Het was weer aangenaam om te mogen zien hoe deze dame compleet opgaat in haar gitaarwerk en ook haar stem was in veel beter doen dan enkele maanden terug in Zingem. En dan te bedenken dat ze toch wel wat problemen had met haar eigen duidelijk te horen door de monitors. Veel te vlug was deze voortreffelijke show van 3 klasse dames inclusief een begeleidingsband om u tegen te zeggen gedaan.
Achteraf hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om even een woordje te wisselen met shakura S’Aide waardoor we helaas een groot deel van het optreden van The Mofo Party Band hebben gemist. Gelukkig toch nog 3 nummers en een korte bissong genaamd ‘Countrygirl’ mogen meepikken. We hebben de band vorig jaar een eerste keer mogen meemaken tijden het BRBF en waren toen al serieus onder de indruk. Dit is een band die weet hoe een feestje te bouwen en dan ook het onderste uit de kan haalt bij elk optreden, niet alleen bij hun zelf maar ook bij het publiek. Een band die de moeite is om in huis te halen, zelfs voor je eigen privé tuinfeestje willen ze wel komen spelen. De broers Bill en John Clifton hebben in bassist Jake “Cobra” Finney en drummer Daniel burt de perfecte “brothers in crime” gevonden om van elk optreden een superfeest te maken.
Het was al na 1h toen de laatste artiest, Aynsley Lister werd aangekondigd. De zaal was al wat leeg gelopen maar toch kregen we nog een voortreffelijk en actieve Aynsley te horen. Pure Engelse bluesrock is waar hij garant voor staat maar gelukkig zijn er wel wat kantjes aangescherpt zodat het geheel toch nog aangenaam klinkt. Enkele songs die me zijn bij gebleven, het nieuwe nummer ‘Soul’ en de cover ‘Purple Rain’ van Prince. Enige minpuntje was misschien de weinig om niet te zeggen geen interactie met bassiste Jo Nichols. Hierdoor leek het podium net iets te groot voor deze 3 muzikanten waaronder dan ook nog een drummer die niet voor beweging kan zorgen. Maar dat is dan wat muggenziften, zonder meer was editie 2008 een zéér goede editie, voor mij net iets beter dan de vorige editie en ik kijk al uit naar wat de Boozebrothers volgend jaar voor ons gaan klaarstomen.
Moe maar meer dan voldaan reden we omstreeks 2h45 richting huiswaarts, in de auto nog nagenietend van de cd van shakura S’Aide. Bedankt Boozebrothers om ervoor te zorgen dat dit verlengde weekend van 1 mei al niet meer stuk kan.
Meer foto's: Lady Blue
Blueswalker
