Jason Ricci & New Blood

Jason Ricci & New Blood
De Meulenberg

Donderdag 11-06-2009

Vol verwachting trokken we richting Mol voor een cluboptreden van deze jonge Amerikaanse bluesharpspeler genaamd Jason Ricci. We hadden vorig jaar tijdens Moulin Blues zijn naam al horen vallen via Randy chortkoff van Electro Groove Record. En vorige maand mochten we hem een eerste keer live aan het werk zien op datzelfde Moulin Blues festival. Daar was hij voor ons zoal wat de verrassing van het festival en nu wilde we wel eens weten hoe hij het ervan af zou brengen in een club. Als aanvang stond er op de affiche 21:30h en we weten dat ze daar altijd stipt beginnen dus waren we al vroeg op pad. We kwamen toe omstreeks 21:10h en het zat er al behoorlijk vol. Aan de inkom kregen we elk nog eens 2 drankbonnen en hiermee ook te horen dat dit het laatste optreden is in organisatie van Bugaboos. Wat eigelijk geen aangenaam nieuws is en stiekem hopen we dat Jo & Co toch nog regelmatig wat bands naar Vlaanderen gaan halen.

Stipt half tien dan betrad Louis het podium voor enkele aankondigingen, waaronder de vermelding dat de Meulenberg toch door ging met optredens verzorgen, en om de aftrap van Jason Ricci aan te kondigen. Al meteen wordt erin gevlogen met een stevig uptempo song genaamd ‘Wake Country Stomp’, de meest geschikte song om het publiek te tonen waarvoor Jason Ricci staat nml stevige maar virtuose blues voorzien van regelmatige ritmewisselingen en tandems van hem en gitarist Shawn Starski. En geloof me, van deze gitarist gaan we in de toekomst nog heel wat horen. Niet voor niets werd hij vorig jaar al vermeld bij de 10 hottest new guitarplayers door het magazine Guitar Player. De stijl van Jason Ricci & New Blood is moeilijk te omschrijven maar er zitten heel wat invloeden uit alle muziekstijlen in. Vakkundig worden we via de blues rondgeleid naar de oude rock van Led Zeppelin en zo verder naar de meer modernere genres van tegenwoordig. Het aanstekelijke enthousiasme van deze jonge band zorgt ervoor dat elke song er bij het massaal opgekomen publiek ingaat als zoete broodjes.

Jason Ricci weet waarmee hij bezig is en geeft zich tijdens een optreden niet voor 100% maar 200% en deze ingesteldheid en drive kan je ook terugvinden bij de andere bandleden. En die andere bandleden krijgen meermaals de tijd om hun kunstjes aan het publiek te tonen wat resulteert in knappe baslijnen, strakke drumriffs en meermaals knap gesoleer van de gitarist. De song Broken toy, die zowat biografisch geschreven is, doet links en rechts toch de wenkbrauwen fronsen. Je hoort niet dagelijks iemand op het podium uitroepen dat hij nog een man nog een vrouw is, “to straight for faghets and to queer for the girls”. Maar het siert hem wel dat hij zich durft te outen. Ook knap was hoe hij een song van Lou Reed , ‘Walk On The Wild Side’ , had verwerkt in de eigen song ‘I’m A New Man’. Maar wat mij het meest verraste was dat hij een set gaf van 1h 40 minuten zonder veel rustposes en dan aankondigde even te gaan pauzeren om daarna terug te komen. Dit kon zowaar niemand geloven en dus riep men om biss maar neen hoor, geen bisnummer maar terug voor een 2de set.
Het feit dat we nog een werkdag voor de boeg hadden zorgde ervoor dat we helaas deel 2 hebben moeten missen. Maar wat ons betreft hebben wij een meer dan volwaardig concert gezien en gehoord, een concert met veel hoogtepunten en geen laagtepunten. Jason Ricci & New Blood hebben bewezen even groot te zijn op een klein podium als op een heuse stage.
Kim Wilson mag gerust op beide oren slapen, de toekomst is verzekerd en noemt Jason Ricci.

Blueswalker

Meer foto's : Lady Blue