Monday, May 07, 2007

Duvel Blues 2007

Een nieuwe locatie maar wij kunnen niet vergelijken met de vorige, wel kunnen we jullie vertellen dat deze locatie uitstekend geschikt is voor een festival als Duvel Blues(http://users.pandora.be/gustmeeus/index.htm). Een historische achtergrond, een zeer gezellige schuur voor de optredens tussen deze van het grote podium in en je kan er zelfs gezellig aan een tafeltje in openlucht genieten van een drankje of een hapje. De weergoden waren ons de helft van het festival goed gezind, daarna viel de regen uit bakken uit de lucht maar geen nood, alle ging door in een grote tent of eerder genoemde schuur. The Big Four (http://www.big-four.com/) kregen de eer deze 7de editie in gang te stampen en dat deden ze met brio. Hun muziek lokte dadelijk al heel wat volk de tent in. Nummers als ‘Who’s Got The Key’ , ‘It Had To Be You’ en ‘Old Saxophone’ deden z’n werk en vlug zag je mensen dansen. We kregen mooi gesoleer te horen van JB op sax, Mo Gomez op gitaar en Basie J. op piano. Het publiek vroeg al dadelijk voor meer maar door het strakke tijdschema dat diende gevolgd te worden kon er geen bisnummer af. Hierna was het tijd om een eerste keer af te zakken naar de Tiendenschuur voor een optreden van loner Catfish Keith (http://www.catfishkeith.com/). Een 45 jarige blueszanger die het publiek weet te entertainen met enkel zijn slidewerk, voetengestamp en zijn warme krachtige stem. Kon hij mij de eerste keer niet echt bekoren, zijn 2de optreden later op de avond deed dat wel. En dit had helemaal niets te maken met het feit dat Allround rootsmuzikant Guy Forsyth even mocht mee aantreden, neen, dit zorgde enkel voor nog meer vuurwerk in het spel van deze Catfish Keith. De volgende naam in de tent heb ik ondertussen reeds verklapt, niemand minder dan Guy Forsyth (http://www.guyforsyth.com/), een man die je niet in één hokje kan en wil plaatsen. De man is onlangs voor het eerst vader geworden en dat straalde hij ook precies uit. Een optreden van Guy is steeds weer een belevenis, de manier waarop hij energieke songs als ‘Don’t Turn Me In’ afwisselt met gevoelige songs als ‘Brand New Day’ om dan weer over te stappen naar een crooner als ‘Mona’ is niet velen gegund. En op Duvel Blues mochten we voor het eerst in België ook genieten van enkele songs op de akoestische gitaar en een mini dobro. Guy Forsyth trok zowat alle register van de roots open en verraste ons regelmatig. Natuurlijk zullen er ook weer puristen zijn die vinden dat hij teveel experimenteert maar zouden Robert Johnson , Albert King en andere groten dat ook niet gedaan hebben mochten ze de mogelijkheden hebben gehad? En natuurlijk, tot spijt van wie het benijdt, mochten we ook weer getuige zijn van hoe mooi hij de zaag bespeeld. Guy Forsyth is een muzikant die meer dan alleen traditionele blues brengt en zo mogen er wat mij betreft meer artiesten geboekt worden op Belgische festivals. Dit was een eerste hoogtepunt dat volgens mijn bescheiden mening te vlug voorbij was. Vervolgens trok de massa weer richting Tiendenschuur voor een optreden van het Zwitserse Hell’s Kitchen (http://www.darksite.ch/hells-kitchen), een drietal dat vooral opvalt door hetgeen de drummer benut als attributen en instrumenten. Vuilnisbakken, wastrommels, keukenopkloppers etc zorgen voor een wel apart geluid bij dit trio. De organisatie heeft hier een risico genomen en is zeker niet bedrogen uitgekomen want we kregen hier een klasse muzikale set te horen. Een band die wat mij betreft zeker ook had kunnen overtuigen in de tent. Hun set bestond voornamelijk uit nummers van hun eerste 3 cd’s al hoorde ik ook een nieuwe song genaamd ‘Medicine Blues’. Hierna was het tijd voor een grote meneer die al menig award als beste bluesgitarist in de wacht wist te slepen. Niemand minder als Otis Grand met zijn Big blues Band (http://www.otisgrand.com/) mochten het podium betreden en dat heeft het publiek geweten. De tent zat barstensvol, voor mij een teken dat iedereen goed wist wat hen te wachten stond. Negentig minuten onvervalste blues van een man die de touwtjes perfect in handen heeft en zijn band naar menig hoogtepunt voert. Als gast op de vokalen had Otis Grand niemand minder dan Jimmy Thomas uit Mississippi bij. O.k. de man mag dan wel al op leeftijd zijn maar hij weet het nog perfect te brengen. Songs als ‘Surely’ en ‘All Your Lovin’ gingen erin als zoete broodjes en werden luidkeels meegebruld. Niet alleen Otis schitterde op gitaar maar ook kregen we een mooie solo te horen van Lee Badau op tenorsax en Matt Empson op piano. Het enthousiasme dat van deze grote meneer en zijn band afstraalt is onmogelijk tegen te houden en bevangt het publiek telkens weer. We mochten ook weer genieten van hoe Otis Grand met zijn gitaar door het publiek wandelde en zelfs een vrouwtje tussen hem en gitaar innam om dan rustig verder te soleren. Otis Grand is en blijft één van de weinige Engelse bluesmuzikanten die vasthoudt aan de oude traditie van de blues en hier met brio in slaagt. Na het massaal gevraagde bisnummer mochten we weer even tot rust komen op de warme klanken van Catfish Keith, zoals eerder al vermeld nu met aan zijn zijde Guy Forsyth. Omstreeks middernacht was het dan tijd voor de afsluiter, een band die al 30 jaar wereldwijd de podia bestijgt onder de naam Nine Below Zero (http://www.ninebelowzero.com/). Voor wie het nog niet mocht weten, deze band is afkomstig uit Groot Brittannië en dat mochten we vlug weten. Het volume werd precies maximaal naar rechts gedraaid en loeiharde bluesrock werd ons voorgeschoteld. Maar de heren zijn professioneel genoeg om regelmatig wat gas terug te nemen en het publiek te bekoren met een soft blues als ‘The Blues Moved in When You Moved Out’. Verder ook nog een klassieker als ‘Lola’ van The Kings en ze hadden het publiek op hun hand. Met nog een rit van ruim anderhalf uur voor de boeg besloten we het hiermee af te sluiten. Op de terugweg waren we het met z’n vieren eensgezind, dit was een zeer geslaagde editie, topaffiche met veel variatie en klasse locatie. Chapeau voor Gust en zijn kornuiten en op naar de volgende editie.
Blueswalker
Meer foto's : http://ladyblue.myphotoalbum.com/albums.php


No comments: