Bierbeek Blues d'Up 2007

Wat velen niet weten is dat Tim Lothar Petersen ( http://www.timlothar.com ) niet alleen goed gitaar kan spelen maar verder ook nog de vaste drummer is van Lightnin’ Moe ( http://www.lightningmoe.dk ). En als hij dus niet on tour is met deze Deense topband dan gaat hij in z’n eentje de Delta blues prediken. Zo ook vanavond te Bierbeek tijdens de 4de editie van Bierbeek Blues ‘d Up (http://www.bierbeekbluesdup.be ).Zijn eerste CD “Cut To The Bone” mocht in elk geval goede kritieken ontvangen maar hoe zit het live? Wel beste lezers, live bracht deze Tim Lothar Petersen wat ik verwacht had, echte onvervalste Delta blues. Het leek met momenten wel alsof de Deltablues in Denemarken is ontstaan i.p.v. in amerika en met momenten denk je dat deze Tim nooit anders gekent heeft. We kregen natuurlijk nummers van zijn debuut cd maar ook enkele nieuwe songs, zoals ‘Poor boy’ en het mooie ‘Peaches’ voorgeschoteld en dit alles netjes aan elkaar gepraat.Het naar mijn mening toch al voltallig opgekomen publiek op zo’n vroeg uur hing aan zijn lippen en kon er sprakeloos van genieten. Tim Lothar Petersen bewijst hier zijn mannetje te staan op zowel een festival als in een gezellige club. Twelve Bar Blues Band oftewel 12BBB (http://www.twelvebarbluesband.nl ) verraste vriend en vijand met hun debuut CD “The Blues Has Got Me”, een cd die op een mum van tijd was uitverkocht en met zelfs grote intresse vanuit Amerika. Dit zou hun eerste optreden zijn op Belgisch grondgebied en dan zijn de verwachtingen natuurlijk groot, niet alleen van ondergetekende maar ook van de band vernam ik vooraf van de vriendelijke bassiste Yvonne Helms. Geopend werd er al slidend door Kees en vocaal door Jan met het nummer ‘Shake your Moneymaker’ en al vlug voegde de andere bandleden zich toe. Het was al bij het horen van de eerste song duidelijk, hier staat een dijk van een band met een sound die staat als een muur. Al kwamen ze tijdens de eerste nummers nog wat onwennig over, volgens ondergetekende te wijten aan het feit van de vele stoelen in de zaal, toch groeide hun vertrouwen naarmate de show vorderde. We kregen natuurlijk rijkelijk songs te horen van hun debuut CD maar ook enkele nieuwe songs passeerde de revue en die nieuwe songs doen me vermoeden dat de band gegroeid is. Chapeau voor een songs als ‘Love is Pain’ en ‘You’re Gonna Need’. De 12BBB is een formule waarover nagedacht is, een band die niet over één nacht ijs gegaan is. We kregen met momenten klasse solo’s te horen van Kees op zowel de stratocaster als op de semi-akoustische met bottleneck. Verder mag je wel stellen dat Jan over een stem beschikt om U tegen te zeggen. Voeg daarbij een ritmesectie die feilloos doorgaat en je zit als het ware in een zetel als solomuzikant. Met brio geslaagd en volgens mijn bescheiden mening gaan ze nog meer naar België komen.Top of the bill van deze 4de editie was niemand minder dan Tom Principato ( http://www.tomprincipato.com ), een man die al zo’n 25 jaar de wereld afreist met zijn gitaar en eigentijdse blues. Vorig jaar nog bracht hij de welgesmaakte Cd Guitar Gumbo uit en natuurlijk kregen we songs uit dit album te horen maar mochten we ook reeds getuige zijn van enkele nieuwe songs. Dat Tom en zijn 2 kompanen er zin in hadden was al vanaf de eerste noten overduidelijk. Songs als ‘Blue Moon’ , een ode aan BB King, ‘Crazy Mixed Up World’ en ‘I Hear You Knocking’ gingen er dan ook bij het voltallig aanwezig publiek in als zoete broodjes. Eén ding mag je wel stellen van een man als Tom Principato, hij heeft bagage genoeg om niet één seconde te vervelen. Alles wat hij uit zijn mouw schudt klinkt vertrouwd maar ook zo vernieuwend dat ik de indruk heb een man te horen en zien die nog lang niet aan het einde van zijn latijn is. Bijgestaan door John Perry op 5 snarige bas en Joe Wells op drums zorgde hij voor een sound waar menige 5koppige band jaloers op zal zijn. Op momenten zeer gedreven en dan weer heel subtiel gingen deze 2 heren en Tom doorheen hun setlist en brachten rock-blues, soulblues tot zelfs tango-blues ten gehore. Verder kregen we ook nog een klasse bassolo en drumsolo te horen alvorens we aan het einde waren. Al snel werd Tom en de zijnen terug geroepen, voor niet één bisnummer maar zelfs twee. Ondertussen was 1 h gepasseerd en vermoeid maar voldaan keerden we huiswaarts. Bierbeek Blues d’Up was geheel geslaagd, een programma van 3 bluesstijlen en 3 klasse acts. Maar hopelijk volgend jaar zonder stoelen. Chapeau aan Johan en kompanen.
Meer foto's op http://ladyblue.myphotoalbum.com/albums.php