Een jonge band onder leiding van Bas Paardekoper die hun oor goed te luisteren hadden gelegd bij oude rotten als Rainbow etc, m.a.w. stevige Amerikaanse hard rock. Niets nieuws onder de zon dus maar blijkbaar nog steeds een genre dat er bij vele Nederlanders in gaat als zoete koek.
Maar het merendeel kwam toch voor headlining lady Dana Fuchs die blijkbaar in Nederland tijdens Bospop een even grote indruk had nagelaten als bij ons op het BRBF. Omstreeks 17:40 mocht haar Nederlandse begeleidingsband onder leiding van gitarist Jon Diamond de aftrap geven met de song ‘Almost Home’. En al tijdens deze song mocht Dana even kijken of ze het publiek al meteen mee had want halverwege de gitaarsolo ging het technisch even mis met diezelfde gitaar of versterker. Dus Dana ging even een onderonsje met het publiek aan en liet hen maar al meteen allemaal ritmisch meeklappen. Jullie zorgen ervoor dat ik me hier thuis voel was haar reactie en het publiek kon dit meer dan waarderen. Dat dit het laatste optreden was van een maand lange tournee was er niet aan te merken, zowel haar band als zijzelf gingen meermaals voluit en de laatste druppel zweet moest uit hun lijf. Dit is blues zoals blues hoort gebracht te worden, vol energie, enthousiasme en overgave. Elke song passeerde weer de revue met toch ook een nieuwe song die ze samen met Jon had geschreven tijdens het afgelopen jaar “on the road”. Maar ook ruimschoots tijd voor mooi gesoleer van Jon Diamond op gitaar en een zeker Vandeberg, zijn voornaam kon ik niet verstaan, aan de toetsen.Songs die bij velen in de smaak vielen waren o.a. ‘Bible Baby’ , ‘Songbird’ en zeker niet vergeten de cover I’d Rather Go Blind’ van Etha James, hier gebracht in de enige echte rauwe versie van Dana Fuchs. Veel te vlug was dit topfeestje voorbij maar niet alvorens ze ons trakteerde op maar liefst 3 bissers waaronder natuurlijk, op nadrukkelijke vraag van het publiek, de Beatles cover ‘Helter Skelter’. Dana vroeg nog even of we niet met z’n allen met haar meegingen naar New York want zo’n publiek wilde ze elke show wel meemaken. Geen nood Dana, voor je het weet ben je weer terug in Europe en als het enigszins kan zijn wij dan zeker ook weer van de partij. Misschien nog één klein puntje, de afwezigen hadden ditmaal meer dan ongelijk en hebben één van de betere optredens van 2008 moeten missen.
