Als er 2 dingen een feit mogen genoemd worden voor de meestebluesfestivals het afgelopen jaar dan is dat ten eerste het slechte weer en tentweede de aanwezigheid (op enkele uitzonderingen na) van Lighnin’ Guy. En ookhet Binkom Blues festival kreeg zijn portie op deze 8ste editie.
Maar laat me niet te vroeg van stapel lopen en beginnen methet begin en dat waren The Brough Superiors uit ons eigen Limburg aan de Maas.De zaal liep mondjesmaat vol tijdens hun optreden en dat zorgde er ook voor dathun enthousiasme beetje bij beetje meer vorm kreeg. De 5 heren zitten netjes inpak en brengen je terug naar het Chicago van de jaren ‘50-’60 met een knipoognaar The Bluesbrothers. Wat me opviel was het fijne gitaarwerk van DannyRuttens, die met momenten stevig uithaalde, en het weerwerk van de bluesharpvan zanger “Big” Ed Mockers. Verder werden we met momenten getrakteerd op mooiesamenzang van zanger en gitarist en ook gitarist Danny beschikt over een zeeraangename stem. Maar laten we vooral ook de ritmesectie niet vergeten want zijdeden netjes want van hen werd verwacht, een stevige solide basis neerzetten.Kortom een meer dan geschikte opener.
Hierna was het tijd voor iemand die we toch al een tijdjeniet meer in Belgenland hadden gezien en voor de verandering heeft Lightnin’Guy gezorgd. Hij heeft een kleine toer op poten gezet met niemand minder danStudebaker John. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen kon ik links enrechts in het publiek waarnemen. En Studebaker John, kwam, deed wat van hem verwacht werd en zorgde ervoor dat de zaal een eerste keer voluit uit de bol ging. Zijn aanstekelijke gitaarwerk deed wonderen in combinatie met de flitsende gitaarsolo’s van Willy Devleeschouwer, kortom het was een gedroomde tandem voor menig gitaarliefhebber. Tussendoor mocht Lightnin’ Guy als special guest enkele songs brengen en dit zorgde voor een kort rustpunt in de set vanStudebaker John. Maar na hierna ging John pas voluit en vlogen met momenten de pannen van het dak. Zijn gitaarwerk deed wonderen maar ook zijn fijne werk op de bluesharp kon heel wat aanwezigen bekoren. En blijkbaar is de bluesmeester uit Chicago ook nog eens fan van blues Oan Daa Stoazze, getuige zijn T-Shirt. Studebaker John kwam, zag en overwon.
Dat het een festival voor gitaarliefhebbers zou worden ditjaar was een algemeen geweten en die liefhebbers werden nog eens extra verwenddoor een gelegenheidsband als The Sultans Of slide te boeken. Een band dievoorzien is van 2 superslidegitaristen, ditmaal aangevuld door Richard VanBergen van o.a. The Shiner Twins.
Het begin kwam allemaal wat moeizaam op gang maar naar mate hun gig vorderde ebde het moeizame gelukkig ook weg. We werden getrakteerd op aangenaam slidewerk van zowel Monti Amundson als Henry Cooper afgewisseld met knap gitaarwerk van Richard. En als dat nog niet genoeg was kregen we ook nogeen geweldige slidesolo van bassist Bart Kamp. En dat het publiek genoot kon jezien aan de blijde en enthousiaste gezichten, dit was een goede keuze van deorganisatie. Songs die mij zijn bijgebleven, het nummer “Cruel Is Your Name” en“Nobody Can’t Fool Me”, gezongen door Richard Van Bergen. Maar ook drummer Boyd Small mocht menig maal laten horen dat ook hij een stukje kon zingen. En zo zorgden ze met z’n vijven voor een meer dan gevarieerde set.
Als afsluiter voor deze 8ste editie hadden de organisatoren hun oor en oog laten vallen op de voormalige frontman van The Radio Kings nml. Brian Templeton aangevuld met gitarist Enrico Crivellaro. Een fikse stortbui gepaard met hevige windstoten zorgden ervoor dat de zaal vol liep en niemand wilde nog naar buiten. Maar ook zonder dat gure weer denk ik dat velen met plezier binnen zouden zijn gebleven. De warme stem van Brian, afgewisseld met zijn krachtige bluesharp en aangevuld met het mooie gitaarwerk van Enrico was de kers op de taart en een betere afsluiter kon een festival niet wensen. Al vrij vroeg kregen we een songs als “A Shame” gepresenteerd en in die song alleen al kan je getuige zijn van de kracht en warmte van zijn stem. En als je zo’n sterke band op het podium ziet staan is het spijtig dat je hiervan niet tot het einde kan genieten maar helaas, andere verplichtingen beslisten daar anders over.
Rest ons nog de organisatie en alle medewerkers te bedanken,het was alweer een geslaagde editie en we kunnen al stiekem vermoeden dat editie 2012 zeker dit elan gaat vervolgen.
Foto’s :Lady blue
Blueswalker
