Vanavond hadden we een avondje Ana Popovic http://www.anapopovic.com/ voor de boeg. De eerste keer dat ze in onze mooie provincie Limburg te bewonderen was en dus zat de club van de MOD goed gevuld. Het was al vrij warm daardoor en juffrouw Ana zou voor nog meer heat zorgen. Om 21h was het eindelijk zover, het had niet veel langer mogen duren of het publiek ging protesteren. Drummer en bassist mochten openen met een kort fusiongetint nummer alvorens Ana on stage werd verwelkomt. Gekleed in zwart waardoor haar ranke figuur nog meer tot uiting kwam en haar mooi blonde haren netjes afstaken.Menig man viel al zowat in zwijm enkel door haar uiterlijk en zeker toen ze ook nog eens de Fender deed scheuren. Persoonlijk vond ik de zang net iets te stil staan en de bas net iets te luid maar verder was alles ok. De nummers sloten vlot op mekaar aan en pas tussen nummer 3 en vier nam Ana even de tijd om op adem te komen en het publiek te verwelkomen. Wie Ana kent weet dat ze vingervlug is, wat ze enkele malen bewees, en verder ook vlot met een bottleneck over weg kan. Nummers als Big Town Playboy en The Nightfly van Steely Dan gingen er dan ook in als zoetebroodjes. Verder werden we nog getrakteerd op een knappe bassolo van de bassist. Als afsluiter van de eerste set werd gekozen voor het nummer 'House Burning Down' van wijlen Jimi Hendrix. Oef, even bekomen van een stevige eerste set. Na zo'n 30 min mochten we dan weer even gaan genieten van al dat moois en kregen we zelfs een meer dan prima drumsolo voorgeschotelt. Jammer dat het donderdagavond was en er morgen nog een werkdag aankwam waardoor we helaas het hele feestje niet hebben kunnen uitzitten. Besluit : Ana Popovic mag zeker nog eens terug komen om een feestje te bouwen.
Reporter: Blueswalker
Foto's : Ladyblue
Meer foto's op : http://ladyblue.myphotoalbum.com/

Candye Cane Live te Aalst

Op vrijdag 13 oktober reden we tijdens het sombere weer richting Aalst naar het bluesgebeuren http://www.aalstbluest.be/. Cadye Cane http://www.candyekane.com/ stond al geruime tijd op mijn verlanglijstje en nu was het dus zover. Omstreeks 20:15 kwamen we aan in wat volgens mij een zaaltje is dat regelmatig gebruikt wordt voor houseparty's. The South was het aanwezige publiek reeds aan het opwarmen maar helaas konden ze mij niet bekoren. Alles was te technisch en er was weinig tot geen emotie te bespeuren bij zowel de muzikanten als de zangeres. Rond 22:30h was het dan eindelijk de beurt aan ,zoals ze zich zelft noemt, 'White Trash Girl' Candye Cane. De zaal zat nu barstensvol en het was er broeiend heet, niet alleen door de menigte maar zeer zeker ook door wat on stage gebeurde. Van in het begin kreeg ze de tent moeiteloos mee en dit zou zo anderhalf uur doorgaan. We kregen voornamelijk songs te horen van haar recenste cd met titels als 'Estrogine Girl', 'WorkWhat You Got' en 'Masturbation Blues'. Ik kan alleen maar besluiten dat het de trip van 1:15min meer dan waard was. een pluim voor de organisatie en Candye Cane.

Blues at the attic 2006

Blues at the attic is een initiatief van jonge mensen die de blues willen introduceren bij het jonge publiek. Op deze 3de editie hebben ze gekozen voor een variatie van coverbands en bands met eigen composities.Het vroege aanvangsuur is helaas de enige domper op dit gebeuren.Geopend werd er door Gimondi, een vrij jonge band in het bluesmilieu die songs brengen van o.a. Blues & Trouble, The Bluesband e.a.. Zoals ik al zei heeft het vroege aanvangsuur geen positieve invloed op een band die moet openen. Waarschijnlijk speelt zoiets ook mee bij het enthousiasme van de opener. als 2de band stond The Hoodoogang geprogrammeerd, dit zijn geen onbekenden meer in de blueswereld. Hun mengelmoes van texas, chicago en groovy blues wordt zeker gesmaakt door het brede publiek en het eerste bisnummer bleef dus niet uit. 5 O' Clock Shadow heeft al verschillende watertjes doorzwommen en is eigelijk onstaan uit A.J. & The Moose. Ze brengen een stevige set gitaargerichte blues. Het trio is goed op elkaar ingespeeld en beleeft onderling fun aan hetgeen ze doen. Helaas wegens tijdsgebrek geen bis want er volgde nog 2 groepen.De volgende band op het programma was No Trouble Bluesband met Cora Lee aan de vocals en in de rolstoel. Even zag het er naar uit dat deze band forfait moest geven daar Cora Lee enkele maanden terug een vrij zwaar ongeval had met de motor. Maar ze waren er en het publiek was enthousiast en Cora Lee? Die kon natuurlijk niet in haar rolstoel blijven zitten. De band is goed op elkaar ingespeeld en Cora Lee beschikt over een paar stevige stembanden.Als afsluiter was gekozen voor terug de tijd in te gaan met niemand minder dan The Hendrix Files. Dit is een nog vrij jonge band maar bestaat uit muzikanten die zeer actief zijn in andere bands. Het gitaarwerk van Charlie is hier zeker subliem te noemen. Helaas zorgde de rookmachine en de sterke arm der wet voor een vroegtijdig afsluiten van hun feestje.Alles bij elkaar genomen is Blues at the attic 2006 geslaagd te noemen. Op naar de 4de editie zou ik zo zeggen.